Протест
Откако започнав со пишувањето на Охридската Хаику Поезија, на Интернет се појавија многу лажни поединци и организации (пример: самопрогласеното Haiku Society of America) кои, благодарение на мојата оригинална замисла, сакаат да се здобијат, како и јас, со слава, пари и сексуални односи. На страната на извесен Wikipedia, поточно на овој линк, секој реален човек може да забележи дека со манипулација на текстот (пример: Haiku is a mode of Japanese poetry... the late 19th century ...) извесниот Wikipedia, смислено го насочува наивниот читател кон верување во тоа дека Хаику-то не само што не е Охридско, туку и датира од многу порано. Извесниот Wikipedia не запира овде. Со цел да го освои наивниот читател, тој го користи најнечистиот трик на светот; се обидува да го освои наивниот патник со емотивност. Имено, на истата таа страна, поточно на овој линк можете да видите фотографија од гробот на извесен Yosa Buson. Според господинот Wikipedia, неслучајно, извесниот Yosa живеел од 1716–1783 (со цел да се добие впечаток дека Yosa пишувал Хаику пред мене).
Господинот Wikipedia, со користење на сите можни нечисти трикови, направи обид да ја изманипулира пошироката јавност. Не би ме чудело позади овие клевети да стои грчкото лоби, кое немајќи повеќе аргументи во спорот со името се обидува на секој можен начин да ги присвои нашите најголеми богатства: планините, езерата и мојата хаику поезија.

Со таа цел, јас испратив протестни ноти до:
Амбасадата на Грција во Македонија,
Господинот Wikipedia
Американското Хаику здружение
Јапонското Хаику здружение
Обединетите Нации
Јапонската амбасада во Лондон
(сериозно испратив, ќе ги постирам наскоро одговорите)

а во знак на протест, повеќе не пишувам Охридска Хаику Поезија, туку најавувам нов циклус.

Охридска Еротска Поезија

Вангелица ми тргна на чешма

Вангелица ми тргна на чешма,
се напупи вода да наполнит,
кога в грмушка млад Стојан го вчакарил,
па на Вангелица низ смеа и говорит“

“Ак сакаш да те пренесам до село,
качи се на јарболов вкрутен,
да не се имаш џабе мачено,
ќе те пренесам со се бардачено“

“Ах море Стојан будала,
остави ме на раат вода да си наполнам,
за мене на класот да ме качиш,
ќе требат малу да се помачиш“

“Сакам класје, не дека не сакам,
ни за качвање не се бунам,
ама млада Веселинка ми се доверила,
класот ти бил подпросечен, проверила“

Стојан се малу накашла, и в кавал ми нежно засвире, засвире ми леле посвире, песна тешка, таговна:

“Ах мори Веселинка, чумо една крастава,
што ми резил направи, што ми гордост повреди,
класт во животот да не видиш,
на јарбол да не се качиш,
штом вака лајна јајш и ме мачиш“

На уста ми Стојан кладе кавалот,
запеа ми песна тешка, таговна,
запеа ми песна за Веселинка бескрупулозната
и си киниса в насока непозната"